از اهمیت امیدواری تا راهکار من برای وقت هایی که امید کم می آورم

به عقیده من امید همچون نفس کشیدن برای زیستن ما ضروری است .

ما با مقدار بسیار کمی از اکسیژن می توانیم زنده بمانیم اما به سختی و مشقت و با کارایی بسیار پایین و هر چه این میزان به حد مطلوب خود نزدیک تر باشد عملکرد ذهنی و جسمی و رفتاری ما بشدت بهبود پیدا می کند و حال بسیار بهتری را تجربه می کنیم .

همچنان که به عقیده من با میزان بسیار کمی از امید هم می توانیم زنده بمانیم اما بدون آن خیر .

 و هر چه میزان امیدواریمان بیشتر باشد عملکرد و حال بهتری خواهیم داشت .

( یادمان باشد که امید با خوشبینی مثبت اندیشانه متفاوت است )

با این حال بسیاری از ما در خیلی از اوقات امید کم می آوریم !!

وقتی اکسیژن کم می آوریم ممکن است به طبیعت برویم یا سعی کنیم به روش متفاوت و یا درست تری تنفس کنیم یا جایمان را عوض کنیم و … تا بهتر بتوانیم نفس بکشیم و به زندگی با حال بهتری ادامه بدهیم .

در مورد امید هم به عقیده من همینطور است

وقت هایی که امید کم می آوریم ممکن است راه های زیادی را بشناسیم و شاید هم ندانیم که بهتر است چه بکنیم تا امیدمان تقویت شود که بهتر بتوانیم زندگی کنیم .

برای افزایش امید ممکن است افراد به سراغ دیدن کلیپ های انگیزشی یا استفاده از پکیج های انگیزشی یا چنین چیز هایی بروند .

البته که مطمئن نیستم که این قبیل راهکار ها امیدوارمان می کنند یا صرفا باعث خوشبینی اند !!

 من برای افزایش امیدواری ام از این روش ها استفاده می کنم

در شرایط مختلف متفاوت است ، اما در بسیاری از اوقات کمک گرفتن از کوچم بسیار موثر است . در خیلی از مواقع هم به سراغ نوشتن می روم و پرسشگری می کنم و به عبارتی سلف کوچینگ انجام می دهم .

اما خوب بعضی وقت ها آنچنان مقدار امید در من کاهش پیدا می کند که حوصله انجام چنین کار هایی را ندارم .

از وقتی که فیلم پاپیون را دیده ام هر وقت با کمبود امید مواجه می شوم و فکر می کنم روش هایی که گفتم کار ساز نیست و یا حوصله انجامشان را ندارم ، بخش هایی از این فیلم را دوباره می بینم .

این فیلم حیرت انگیز بر اساس یک زندگی واقعی ساخته شده و با دیدنش از امیدوار نبودنم شرم می کنم !!

دیدن این فیلم را بشدت توصیه می کنم .